मनाचिया अंगणात

मनाचिया अंगणात

मनाचिया अंगणात दरवळतो हा वसंत
संगतीस नाहिस तू , ठुसठुसते हीच खंत !

गुरफटलो अवचित मी , मोकळ्यां केसांत तुझ्या
तप भंगले महर्षिंचे , मी कुठला होय संत?

भिजलेल्या रात्रींच्या आठवणी त्या अनंत
जगण्याचे श्वास ज्यांस नसे आदी नसे अंत !

संवेदनांच्या पल्याड , जाऊन मी तिष्ठतोय
होशील ना माझी मग, जन्माची सरताच भिंत ?

-----------------------उदय गंगाधर सप्रे-ठाणे------१८ मे, २००८------------